Bu çalışma, Sosyoloji disiplini çerçevesinde, Pierre Bourdieu’nün kültürel sermaye kuramı odağında kentteki kafe kültürünü sınıfsal ayrışma ve kimlik sunumu açısından ele almayı amaçlamıştır. Modern kent yaşamı içerisinde yalnızca tüketim nesneleri değil, bu tüketimin gerçekleştiği mekânlar da sosyal ve kültürel anlamlar taşımaktadır. Kafeler, özellikle son yıllarda üçüncü dalga kahveciler gibi belirli estetik ve tüketim kodlarına sahip alanlar olarak, bireylerin kimlik inşasında ve sosyal aidiyetlerinin dışavurumunda önemli roller üstlenmiştir. Bu araştırmanın önemi, gündelik hayatın sıradan bir mekânı gibi görünen kafelerin, aslında sınıfsal farklılıkların ve statü göstergelerinin yeniden üretildiği ideolojik alanlar olduğunu ortaya koymasından gelmektedir. Bourdieu’ye göre kültürel sermaye, bireylerin sahip oldukları bilgi, zevk, dil kullanımı ve estetik anlayış gibi unsurlarla biçimlenir; bu unsurlar bireyin hem sosyal konumunu hem de sosyal alanda nasıl tanındığını belirler. Bu bağlamda, bireylerin tercih ettikleri kafelerin, yalnızca “kahve içilen yerler” değil, kültürel sermayenin görünür olduğu, sınıfsal ayrışmanın simgesel düzeyde yeniden üretildiği mekânlardır. Çalışmada literatür derlemesi yöntemi kullanılarak, kentteki tüketim mekânlarının bireylerin kültürel sermaye düzeylerine göre nasıl farklılaştığı analiz edilmiştir. Yapılan analizlerde, üçüncü dalga kahvecilerin minimalist iç mekân tasarımları, özgün menü dili, yüksek fiyat politikaları ve belirli müşteri profilleriyle kültürel sermayesi yüksek bireyler için bir cazibe merkezi hâline geldiği gözlenmiştir. Buna karşın, geleneksel çay ocakları ya da zincir kafe markaları, farklı sınıfsal ve kültürel aidiyetlerin buluştuğu alternatif kamusal alanlar olarak öne çıkmaktadır. Bu mekânlar arasındaki farklılıkların, bireylerin sadece mekânsal tercihlerini değil, aynı zamanda zevk biçimlerini, gündelik alışkanlıklarını ve sosyal ilişkiler kurma biçimlerini de yansıtmaktadır. Bu durum, kentteki kafe seçimlerinin, bireylerin toplumsal aidiyetlerini ve statülerini bilinçli veya bilinçsizce ifade etme biçimi olarak işlev gördüğünü ortaya koymaktadır. Instagram gibi sosyal medya platformlarında kafe paylaşımı üzerinden kültürel kimlik sunumu yapılması ise, kültürel sermayenin yalnızca içsel değil, aynı zamanda kamusal olarak performe edilen bir değer olduğunu göstermiştir. Bu sanal paylaşımlar, bireylerin mekân tercihleri üzerinden kendilerini belirli bir sosyal gruba ait hissetme ve bu aidiyeti dışa vurma pratiklerinin güncel bir uzantısı olarak incelenmektedir. Bu çalışma, Bourdieu’nün Distinction (Ayrım) kitabından yola çıkarak, tüketim mekânlarının kentteki sınıfsal görünürlüğü ve kimlik sunumu üzerindeki etkisini tartışmıştır. Elde edilen bulgular, kafelerin modern kentte sadece sosyalleşme alanları olmanın ötesinde, bireylerin toplumsal konumlarını ve kültürel birikimlerini sergiledikleri, böylece sınıf farklılıklarının hem yeniden üretildiği hem de pekiştirildiği önemli kültürel sahneler haline geldiğini açıkça göstermektedir. Bu bağlamda, kafe tercihleri üzerinden okunan sınıf ve kültür ilişkisi, kent yaşamındaki eşitsizliklerin ve ayrışmaların mikro düzeydeki somut tezahürlerine işaret etmektedir.